Auteur: Nina Nijland

YOUBELONG2 – Nina

| Nina Nijland

YOUBELONG2: “Ik moet me continu aanpassen, zowel op zakelijk als privégebied”

*De geïnterviewde wilde geen foto verstrekken om privacy redenen. 

Deze week: Adnane (21). Hij is een Nederlandse jongen met een Marokkaanse achtergrond. Dat is niet altijd makkelijk. 

NIET VANZELFSPREKEND

“Ik hou van muziek maken, DJ’en, sporten en bovenal genieten van het leven. Na mijn tussenjaar, wil ik volgend jaar beginnen aan een Hbo-opleiding. Dit klinkt net als de bezigheden en ambities van elke andere Nederlandse jongen, toch? Helaas is het voor mij niet zomaar vanzelfsprekend.” 

‘MAROKKAAN’

“Er heersen bepaalde stigma’s en vooroordelen op en over Marokkaanse jongeren. We worden veelal gezien als extremisten en dieven die geen respect hebben voor Nederland. Natuurlijk is het logisch dat het benoemd wordt wanneer een Marokkaanse jongere iets slechts doet, maar niet als het ten opzichte is van jongeren zonder migratieachtergrond. Ik moet me continu aanpassen om erbij te horen, zowel op zakelijk als privégebied. Dat is vermoeiend omdat ik door mijn achtergrond al 1-0 achtersta zonder dat mensen me daadwerkelijk kennen. De stereotypering wordt gevoed door de media en de maatschappij. Het is naar dat mensen je categoriseren als “Marokkaan” in plaats van te kijken naar wie je bent als persoon. Je kan in onze samenleving een cultuur niet over één kam scheren.”

VOOROORDELEN

“Voorheen konden de vooroordelen en aannames mijn dag beïnvloeden, maar inmiddels kan het me niet meer schelen hoe mensen over me denken. Ik heb geaccepteerd dat er in deze samenleving nog veel winst te behalen valt wat betreft tolerantie. Het is moeilijk om dit stigma te kunnen doorbreken. De jongeren die dit wel kunnen zijn sterk en zijn een voorbeeld voor vele anderen. Door hen begint onze samenleving stukje bij beetje te veranderen en dat is mooi om te zien. Zelf probeer ik ook om me hard te maken tegen de aannames, maar uiteindelijk zou dit niet nodig hoeven zijn. We zijn allemaal mensen.  

‘IETS ACHTERLATEN’

“Ik wil er graag voor zorgen dat ik iets achterlaat in deze wereld. Dit kan van alles zijn; mijn wijsheid, mijn innovatie of creativiteit en ook het ondersteunen van mijn directe omgeving. Ik wil dat mensen mij herinneren om wie ik ben als persoon, niet om mijn afkomst.” 

WAT MOET IK NU? – Nina

| Nina Nijland

WAT MOET IK NU: “MIJN DOCHTER EN IK KUNNEN NIET COMMUNICEREN”

 In sommige situaties weet je écht niet wat je moet doen. Daarom delen echte vrouwen in ‘Wat moet ik nu?’ hun dilemma. Ze vragen jou via ons om advies.

Deze week: Carolien (54). Ze is zelf werkzaam in de communicatiesector, maar heeft geen idee hoe ze moet communiceren met haar 16-jarige puberdochter.

‘ONTZETTEND FRUSTREREND’

“Ik vind het moeilijk om te communiceren met mijn dochter zonder dat er ruzie ontstaat. Mijn ex-man en ik zijn al langere tijd gescheiden. De omgangsregeling betreft dat Sophie bij mij woont, maar als ze naar haar vader toe wil is dat altijd mogelijk. Helaas zitten wij qua opvoeding en aanpak niet op een lijn. Ik word niet gesteund door mijn ex wanneer het misgaat met Sophie. De afspraak is dat wij als ouders een team vormen, maar hier houdt mijn ex geen rekening mee; ontzettend frustrerend.”

 GEEN VERANTWOORDING

“Begrijp me niet verkeerd, Sophie en ik hebben een goede band. Er ontstaat helaas vaak frictie en ruzie door bijvoorbeeld (de door haar zelfgemaakte) afspraken die ze niet nakomt. Daarbij helpt gebrek aan het hebben van empathisch vermogen op haar leeftijd ook niet mee. Omdat Sophie bij mij woont, ben ik degene die haar wijst op haar verantwoordelijkheden. Dat roept veel irritaties op bij haar. Wanneer het haar te veel wordt, loopt ze zelfs weg van huis. Ze gaat dan naar haar vader toe waar het volgens haar vervolgens wel koud en ongezellig is. Maar daar hoeft ze zich nergens voor te verantwoorden.”

‘HET IS MAAR EEN FASE’

“Mijn vrienden en familie zeggen dat dit maar een fase is voor mij en dat het wel weer goed komt. Ik probeer me daar steeds aan vast te houden, maar ik ben er alleen maar verdrietig van. Hoe meer ik probeer om tot Sophie door te dringen, hoe meer ze van me weg drijft. Ik ben bang dat dit de uitkomst is van ouders die al jarenlang niet met elkaar overweg kunnen.”

ADVIES

“Inmiddels ben ik de wanhoop nabij. Ik heb zelfs professionele coaching ingeschakeld zodat wij allebei weer kunnen leren hoe we met elkaar moeten communiceren. Naar mijn mening heb ik alles binnen mijn bereik geprobeerd om tot een oplossing te komen. Het enige wat ik wil is een fijne manier van communicatie tussen mij en mijn dochter. Wat adviseren jullie mij?”